O akupunkturze

Akupunktura to jeden z najstarszych znanych ludzkości sposobów leczenia. Rozwinęła się w Chinach prawie 5000 lat temu. To, że jest stosowana również dzisiaj, świadczy wymownie o skuteczności samego leczenia i o słuszności leżących u jego podstaw praw i zasad.

Prawa te, obejmujące wszystko co żyje, stanowią fundament całej kultury chińskiej - łącznie z myślą medyczną. Pierwsze zapisy mówiące o stosowaniu tych praw w kontekście zdrowia ludzkiego pochodzą z roku 400 p.n.e., złotego wieku chińskiej myśli; zawarte są w fundamentalnym kompendium chińskiej medycyny, której istotną część stanowi akupunktura. Księga ta, zatytułowana „Nei Ching" („Studia Żółtego Cesarza nad Medycyną Wewnętrzną" ), jest traktatem o życiu. Poza wskazówkami, jak przeżyć życie zgodnie z prawami Natury rozciągającymi się na cały Wszechświat, poza szczegółowymi studiami nad funkcjami organizmu wspomniane dzieło po raz pierwszy wykłada teorię, na której opiera się akupunktura. Jest to teoria meridianów; mówiąca o przepływie energii przez ciało ludzkie. Leczenie akupunkturą polega zwykle na wprowadzaniu bardzo cienkich i delikatnych igieł w określone punkty na ciele. Igieł użyto po raz pierwszy mniej więcej w tym czasie, w którym powstało „Nei Ching”, czyli około roku 400 p.n.e. Używając terminu „akupunktura", chodzi o tradycyjną chińską szkołę akupunktury. W tym ujęciu jest ona sztuką, której opanowanie trwa lata.

Tradycyjna medycyna chińska wychodzi z założenia, że siła witalna, czyli siła życia, rządzi działalnością głównych, znajdujących się w ciele ludzkim organów i układów. Ta siła witalna, zwarta również energią qi, przepływa z jednego organu do drugiego kanałami, inaczej mówiąc: meridianami. Energia musi płynąć swobodnie, nie napotykając po drodze żadnych przeszkód, a jej strumień musi mieć odpowiednią siłę. Każda choroba to jakaś przeszkoda w przepływie energii. Niezależnie od systemu medycznego powodzenie terapii polega na przywróceniu prawidłowego krążenia energii qi w organizmie. Akupunktura reguluje tę energię bezpośrednio - przez specjalne punkty leżące na meridianach.

Ponieważ medycyna akademicka nie zadowala się tego typu wyjaśnienem zjawisk w wielu krajach toczą się badania naukowe nad działaniem i skutecznościa akupunktury. Odkryto, że w ciele człowieka znajduja się specyficzne punkty, które różnią się budową histologiczna od otaczających tkanek, a mianowicie znajduje się w nich więcej czuciowych zakończeń nerwowych, punkty te znajdują się często w skupiskach tkanki łacznej. Ponadto mają inne właściwości fizyczne takie jak zmniejszona oporność elektryczna i właściwości piezoelektryczne.

W trakcie stymulacji punktu akupunkturowego występuje uwalnianie neuroprzekażników i innych substancji chemicznych, miejscowa reakcja naczyniowa, reakcja segmentarna odruchowa i odpowiedź ośrodkowa, potwierdzona w badaniach neuroobrazowych jak rezonans magnetyczny czy PET.

Wiele badań udowodniło skuteczność akupunktury w wielu różnych schorzeniach, poczynając od leczenia bólu (szczególnie głowy, kręgosłupa, mięśni, stawów) aż po leczenie chorób przewlekłych. Wyniki te można znaleźć na stronie Światowej Organizacji Zdrowia WHO.

Ponadto akupunktura jest niezwykle bezpieczną metodą leczenia, wywołuje bardzo niewiele działań niepożądanych.

Galeria